معنویت گمشده ...

هفته گذشته به دلایلی مجبور شدم برم مشهد!

اصلا فکر زیارت و حال و هوای حرم نداشتم ولی وقتی رسیدیم همون اول راه رفتیم حرم و نمیدونم چطور شد که انقدررر از اون فضای معنوی آرامش گرفتم که خودم باورم نمی شد.

روز آخر، ورودی صحن پیامبر اعظم و باب الرضا دست به سینه وایسادم و گفتم آقاااا تو چقدر بزرگ و با برکتی که هر روز به هزاران نفر آرامش تزریق میکنی واقعا چی داشتی که تا این حد محبوب و با عظمتی؟.توی چند هزار سال گذشته میلیاردها انسان اومدن و رفتن و اسم هیچکدومشون باقی نمونده و یا اگر هم موند با بدنامی.ولی انسانهایی هم بودند که مثه امام رضا با نیکی موندن و مردم با دست خودشون و بدون منت براشون اینطوری گنبد و بارگاه ساختن وبا اینکه در طول تاریخ حتی به توپ هم بسته شد ولی دوباره بهتر از قبل ساختنش...

من آدم مذهبی متعصبی نیستم ولی ایمان دارم که انسانهای خوب و بزرگ ارزش اینطور عزت و احترام رو‌دارن و هیچوقت از عزتشون کم نخواهد شد...اونها نیازی به ما ندارن ولی مابهشون محتاجیم دهکده ایرونی ...