حال دلم خوب نیست ...

وبلاگ عزیزم

تو بهترین دوستم بودی و هستی 

دلم میخواد از آدمها دور بشم چون هردم از آن باغی که آدمها توش زندگی میکنند بری می رسد و...

هر روز که از خونه حرکت میکنم و توی مسیر محل کارم و محل کارم و تماسهای تلفنی و هر ارتباطی که با آدمها دارم جز گلایه و شکایت و مشکل بر سر چیزهای بی ارزش دنیوی چیزی ازشون نمیشنوم.انگار آدمها خلق شدن فقط برای احقاق حقشون  و مطالبه گری شون.انگاری گذشت مفهومی نداره انگاری اصلا مهر و بخشش در وجودشون خشکیده...

ارتباطات چه دوستانه و چه فامیلی و چه اجتماعی فقط یعنی بده و بستان دنیوی!

نمیدونم یعنی چی درک نمیکنم...

خوش به حال حیوانات که فقط شکمسون تاحدی سیر باشه کاری به هم ندارن و هرکی تو دنیای خودشه سیر که بشن اجازه میدن باقی غذاشونو حیونای دیگه هم بخورن حالا ما آدمها؟؟؟!!!.گربه ها 70 درصد از عمرشون رو میخوابن و این یعنی خیالشون راحته و حرص خونه و ماشین و...نمیخورن

اونا دارن درس مهربانی و گذشت رو به ما یاد میدن

کاش کمی شعورمون بیشتر بود...

دیگه حرفی ندارم دوستم...