حرفهایی از جنس خودم ...

خیلی دیر به خودم رسیدم و شایدم هنوز نرسیدم ولی دارم تلاش میکنم این اتفاق بیفته.

من آدم محتاطی هستم ولی به شدت ریسک پذیر،این توزندگیم بهم ثابت شد و فکر کنم مربوط بشه به جنس آفرینشم و یه سری اتفاقات از جمله سال و ماه تولدم و اثر کائنات بر این تهفه نامتوازن آفرینش

بعده پایان امتحانات و طی اون روزهای پر اضطراب هنوز پس لرزه هاش تو وجودم هست و تا اعلام نهایی نتایج امتحانات باهام خواهد ماند.

تازه بعده اون دلشوره کنکور ارشد آغاز خواهد شد و احتمالا تا مرداد ماه و شهریور طول میکشه.

طبق برنامه ای که آماده کردم اواسط شهریور عازم سفر به دیار بیگانه خواهم شد و این سفر فقط ریختن خستگی هام نخواهد بود و احتمالا خوده واقعیم رو هم پیدا خواهم کرد.البته امیدوارم با یاری پروردگار.

و واقعیت بزرگ اینکه شدت خستگیم بیش از حد توان جسمانی من هست و اگر تا مهرماه آینده از تنم بیرون نره احتمالا خیلی بهم لطمه میزنه.هرچند طی سالهای گذشته مخصوصا از ۹۲ به این طرف واقعا داغون شدم.مخصوصا بخاطر استرس و فشار کار.

درنهایت اینکه کم کم دارم میفهمم زندگی انقدرهام پیچیده نخواهد بود به شرطی که در طی دوران نوجوانی و اوایل جوانی یه راهنمای خوب داشته باشی.با اینکه خودم هنوز خیلی فرصت برای جبران کاستی ها دارم ولی دوست داشتم بیشتر از اینها بهره میبردم...

 

دهکده ایرونی ...